W jakimś innym wątku padło to określenie - autosofizm. Niezwykle ciekawe może być wcielenie rozmyślań autosofistycznych w świat codzienny.
Od początku:

Autosofizm (auto - dotyczący samego siebie, sofia - mądrość)- czyli nurt zajmujący się rozmyślaniem o własnym istnieniu i o zrozumieniu własnej świadomości.

1. Podstawowe założenia

Człowiek, jako byt ograniczony czasem i przestrzenią, może znieść to drugie ograniczenie jedynie na polu psychicznym. Jego mentalność jest warstwowa, co oznacza, że do każdej kolejnej warstwy uzyskuje dostęp z biegiem czasu. Chociaż nigdy nie osiągnie wiedzy z każdej. Z tego założenia wynika prosta rzecz: Nie jesteś w stanie wszystkiego pojąć czy zrozumieć, to oznacza, że nie możesz w pełni zrozumieć nawet samego siebie.

2. Terminologia

Zrozumienie - pełne otworzenie swojego umysłu na daną sprawę lub istotę.
Poznanie (znajomość)- ->zrozumienie, całkowite przyswojenie i umiejętność wykorzystania danych informacji dotyczących sprawy bądź istoty. Jednak nigdy nie można sobie całkowicie przyswoić informacji, co za tym idzie nigdy nie można mówić o pełnym poznaniu. Nikogo ani niczego, co dotyczy spraw niemożliwych do 100% zweryfikowania i przyjęcia jako powszechną regułę, nie można również nazwać jako poznane. Nawet w przypadku poznania mechaniki działania pewnego zjawiska, nie znany wszystkich jego pochodnych. Np znając dużo informacji o wirusach, znajdzie się inna (również ich dotyczącą), której do tej pory nie poznałeś.
Wiedza - pewien zasób informocji i umiejętne go wykorzystywanie. Nie ma na świecie człowieka, który by miał wiedzę absolutną nawet w bardzo wąskiej dziedzinie np. wiedza dotycząca wiązań w cząsteczce H2.

3. Zależności

Jeżeli nie możemy powiedzieć, że kogoś lub coś znamy - oznacza to, że nie znamy również samego siebie. Jednak idąc dalej można stwierdzić, że jest gorzej niż to pobieżnie jest widziane. Nie znajomość siebie utrudnia nam przewidzenie własnych reakcji na różne impulsy. Człowiek przez to staje się istotą zależną od rodzaju i częstotliwości występowania zróżnicowanych impulsów. Niczego tak naprawdę nie może zaplanować, niczego nie jest pewien. Aczkolwiek bardzo ważnym czynnikiem pozwalającym uniknąć w pewnym stopniu tego niepełnego zrozumienia jest inteligencja, gdyż od niej zależy nasze zachowanie w danej sytuacji. Im wyższa jest inteligencja człowieka, tym łatwiej mu przystosować się do nowej sytuacji, toteż może unikać tym większą część impulsów warunkujących nasze działanie.

Przykład uzależnienia od impulsów: Dowiadujesz się, że zostały ci 2 miesiące życia. Czy będziesz żył(a) tak jak dotychczas ? Na pewno nie. A co będziesz zrobisz przez ten czas. Czy jesteś pewny(a), że wystarczy ci czasu ? Czy jesteś pewny(a), że to zrobisz ? Na 100% mogę oświadczyć, że dowiesz się co zrobisz, dopiero gdy znajdziesz się w takiej sytuacji (nikomu nie życzę). Następnie nie wiesz czy coś nie przeszkodzi twoim planom. Twoja niewiedza jest zaskakująco duża, czyż nie ?

Wiem, że niektóre rzeczy dramatycznie brzmią, ale jeżeli dotarliście do końca to wam gratuluję. Na tę chwilę to koniec.