A to moje słowa.
Nie używaj nigdy słów, że jesteś moim znajomym czy nawet przyjacielem. Przyjaciel/ znajomy z definicji tego zjawiska powinien znać mnie na tyle, na ile ta ocena może być obiektywna. Jednak jak można poznać drugą osobę skoro, wg mnie, nawet ja nie znam siebie. Jednak co to oznacza, że siebie nie znam ? Oznacza to wszystko. Nie umiem przewidzieć swoich reakcji. Nie wiem czy zostanę psychopatycznym mordercą czy może sadystycznym porywaczem głupich idiotek. Zadawanie bólu nigdy mnie to nie będzie mi się to podobało. Ale czy na pewno ? Jeżeli będzie wystarczający impuls w życiu czy nie posunę się do rzeczy, które przerosną waszą wyobrażnię ? Czy wy możecie uważasz, że mnie znacie ? Tajemnica i samoświadomość = słowa klucze. Skrywanie informacji nie pozwali wam zweryfikować moich słów. A samoświadomość ? Zrozumienie samego siebie i swoich poglądów jest trudniejsze niż "pomysł na obiad". I czy teraz jasne się staje, że druga osoba jest dla nas tak naprawdę tylko obcym bytem ? Nie można zrozumieć wielu rzeczy. Jesteśmy zbyt ograniczeni na taką wiedzę.

Krowa napisał:

a tak poza tym to dlaczego zaczynając żywot wierzymy w magię, a nie rzeczywistą przyczynowość, która nas otacza?

Kto wierzy w magię ten wierzy. Sporo ludzi jednak zdaje sobie sprawę z "przyczynowości". Czasem sprowadza się to do efektu motyla, czyli szukacia praprzyczyny wszelkiego efektu. Jednak po co szukać ciągu przyczynowo-skutkowego ? Lepiej patrzeć do przodu i myśleć o przyszłości, jednak przy okazji nie zatracać się w tym. Wkońcu trzeba pamiętać, że każdy dzień w życiu przeżywamy tylko raz i nikt nam tego czasu nie zwróci. Jednak co to ma do samopoznania i świadomości społecznej ?

dalej

Krowa napisał:

'Najwięcej, na co możesz liczyć, to że zrozumiesz samą siebie, będziesz wiedziała, czego chcesz'

Na moje oko to zdanie nie jest zbudowane poprawnie, ale spróbuje wyciągnąć poprawne wnioski, mimo tej oboczności.
'Najwięcej, na co możesz liczyć, to że zrozumiesz samą siebie,wtedy będziesz wiedziała, czego chcesz' (o może tak :])
Ale wracając do problematyki nowego nurtu: autosofizmu (ładna nazwa nie ? :>) Nikt nie jest w stanie siebie poznać. W każdej jednosce, która posiadła już świadomość istnienia, znajduje się część impulsywności. Nikt nie jest w stanie przwidzieć każdego scenariusza (nie licząc Boga, wg wielu religii oczywiście przyjmując jego egzystencję), toteż nikt nie może się przygotować na wszystko. Może to będzie zły przykład, gdyż samo w sobie podawanie przykładu przygotowuje nas umysłowo na daną sytuację, więc takowa nie byłaby spontaniczna, jednakże ... Lecisz samolotem, samolot się rozbija znajdziesz się na wyspie z 5 rozbitkami i 200 martwymi ciałami. Czy posunęłabyś się tak daleko, żeby zjeść jakieś ciało by przeżyć ? Dalej .. wybuchł ogromny pożar w szkole. Nie wszyscy się uratują. Pchałabyś się do wyjścia czy pozwoliła, by, według twojej oceny, ludzie bardziej zasługujący się uratowali ? Czy jesteś 100% pewna swojej decyzji co byś zrobiła ? Czy nie uważaśż, że nie możesz na to odpowiedzieć w tej chwili ? Czy to oznacza chwiejność i nieumiejętność przewidzenia swojego zachowania - a co za tym idzie braku zrozumienia samego siebie ? Czy nie mam racji ?

PS: Zapoczątkuje chyba ten nurt autosofistyczny, gdyż ma naprawdę niezwykłe założenia. Ale naprawdę silne są te myśli

Zastanawiam się, czy Tomek nie bywa czasem samotny?
Skoro z założenia nie ma "znajomych".
Zawsze myślałam, że definicją znajomego jest ktoś, z kim się stykasz i czasem rozmawiasz. Dopiero przyjaciel to osoba, która Cię za. Jeśli znaliby nas wszyscy nasi znajomi, to na świecie panowałby wieczny i wszechogarniający pokój.
Z drugiej strony, przyjaźń można utożsamiać z altruizmem. Zatem jeśli nasza bezinteresowność i lojalność jest altruistyczna, czy wciąż jest celowa i wolna?

jeśli już mówimy o filozofii, to ostatnio napisałam fajny esej, w którym udowadniam, że w pokoju, w którym się znajduje nie ma różowego słonia...

uważasz,że na ziemi możesz znaleźć miejsce, gdzie panuje pokój?

Nie wydaje mi się. Nie używam tego pojęcia w odniesieniu do swiata. Jest zbyt abstrakcyjne.

hmmm proszę, podaj mi kilka przykładów miejsc, gdzie znajdziesz pokój, a ja Ci udowodnię, że tak nie jest...

nawet w ludzkich sercach nie ma pokoju, bo człowiek jest rozdarty między "miec" a "być" w dzisiejszym konsumpcyjnym społeczenstwie

Gdzie można znaleźć czystą formę pokoju ?
Zakon buddyjski to mało, większość klasztorów posiada coś takiego.
Zapewne wiele wiosek w Afryce czy Azji mimo panującego głodu czy tym podobnego zazwyczaj żyje w pokoju i nie zabija się o jedzenie czy o wodę (podkreślam wiele - nie wszystkie). Oczywiście wracając do teorii autosofizmu, nie można żyć w pokoju, skoro nie ma siępokoju z własnym sobą, co jest z definicji niemożliwe, aby pokój gdziekolwiek panował. Ale to nie o to chodzi.
Teraz tak trochę zaczynając od zera. Człowiek z natury jest niedoskonały. Znalezienie takiej istoty po za Bogiem, jest niemożliwe. Idąc dalej człowiek ograniczony czasem i przestrzenią, musi tak dostosować swoje życie, by umiejętnie pogodzić fakt słabości z chęcią istnienia. Czasem, żeby istnieć trzeba walczyć i to często powstanie nie z naszej woli. Polacy przez cały okres swojego bytowania, nie chcieli walczyć z Turkami, Zakonem Krzyżackim, Prusami, Niemcami, Rosją czy innymi. Byli do tego zmuszeni. Może nie jestem dobry z historii, ale nie byliśmy narodem podbijającym - nie wiem jaka wojna była z naszej winy. Ogólnie można by rzec, że jesteśmy pokojowi. Jednak zapewno chodzi ci o coś więcej. Nie tylko o walkę z sąsiadem, ale także o nasz (człowieczy) charakter do sporów i kłótni.  Pokój to forma, której człowiek nie rozumie. Chęć zdobywania przekreślą słowo pokój. Pokój jest wtedy gdy grupa ludzi ma to samo zdanie - co również jest niemożliwe, gdyż nie jesteśmy połączeni z jednym wielkim zbiorem danych, z którego każdy może czerpać informacje opisaną w wyznaczony sposób. Jeszcze jedno. Pokój z własnym umysłem można otrzymać jedynie po poznaniu sensu istnienia. Co z tego wynika. Pokój oczywiście, że jest, ale nie w najczystszej formie - wracając do początku - gdyż człowiek nie jest istotą doskonałą. Pokój jednak istnieje. Osoby które doznały objawienia bożego napewno do takich istot się zaliczają. Wielu filozofów także. Jednak zauważam, że dalsze rozważania nie mają sensu do póki nie sprecyzujesz co widzisz pod tym określeniem: "pokój". Próbowałem ustosunkować się do tych powszechnych stwierdzeń. jednak czy o to chodziło ?

pandora napisał:

Totalny haos, w ogóle nie wiadomo,

Rzecz jasna chaos ;p
Rozumiem Cię, jednak zauważayłem, że odrębny temat musi założyć ktokolwiek oprócz mnie, bo jak ja zakładam to się później nikt w nich nie odzywa ;p.

A WIĘC WRACAJĄC DO TEMATU -> Czy obrazki w podpisie nie są za duże ? Jak coś to zawsze można zmniejszyć i zamieścić zmniejszone, nie wymagajcie tylko, żeby były równe ;p A avatarek przedstawia Archanamach'a, takiego brda który się poświęcił rozwijać zdolności czarowania nad muzykę (jeżeli dobrze pamiętam ;p). Oczywiście dnd. Ktoś pamięta jak prof Brezdeń powiedziała, że będziemy robić strony tematyczne. Kto zgadnie jaki będzie mojej motyw przewodni ? :>